اختلال در گفتار و زبان در اعتماد به نفس فرد اثر مستقیمی دارد. وقتی فرد در صحبت کردن دچار اختلال باشد کمتر دوست دارد در اجتماع و در بین افراد ظاهر شود و این اعتماد به نفس فرد را ضعیف تر می کند و نیز مردم درک متفاوتی ممکن است از صحبت کردن فردی که دچار اختلال در گفتار و زبان است داشته باشند و اما ما در این مطلب برای شما به جستجوی علت اختلال در گفتار و زبان بودیم.
اختلالات تولیدی: مشکلاتی در تولید صداهای گفتاری مانند جانشینی صداها (مثل شیب به جای سیب) و یا خرابگویی مثل نوک زبانی صحبت کردن…
کودکی که در طی دوره رشدی خود سخن گفتن را به موقع آغاز نمی کند و یا مهارت های گفتاری و زبانی وی در سطحی پایین تر از سن اوست، دچار تاخیر در رشد گفتار و زبان است این کودکان ممکن است از درک نستباً خوبی برخوردار بوده و در زمینه گفتار به درجات مختلف دارای مشکل است.
این کودکان زبان آموزی را دیرتر از همسن و سالان خود آغاز می کنند. این کودکان در مقایسه با گروه همسن خود از درک مفاهیم، قدرت استدلال و قضاوت و میزان توجه و دقت کافی برخوردار نمی باشند.
شنوایی یکی از عمده ترین راه های دریافت اطلاعات از محیط است. افراد کم شنوا که پس از سن زبان آموزی( پس از 8 سالگی) دچار این عارضه شده باشند در زمینه آواسازی، تلفظ و روانی گفتار مشکلاتی را متحمل شده و باید جهت درمان و توانبخشی به کلینیک های شنوایی شناسی و گفتار درمانی مراجعه کنند.
در صورتی که منطقه زبانی مغز در دواران جنینی، حین تولد یا پیش از فراگیری زبان، آسیب ببیند، موجب بروز آفازی کودک می شود، چنین کودکی در جنبه های زبانی و گفتاری، یادگیری و رفتاری دستخوش اختلال می گردد و نیازمند یک درمان همه جانبه از سوی آسیب شناس گفتار و زبان خواهد بود.
اکثر این بیماران به درجات مختلف دچار مشکلات گفتاری هستند که از خطاهای جزیی تولید یا ناتوانی کامل در به حرکت در آوردن اندام های گفتاری در نوسان است. از دیدگاه گفتار درمانی، کودک مبتلا به فلج مغزی کودکی است که علاوه بر اختلالات گفتاری به احتمال زیاد از نظر رشد توانایی زبانی و گفتاری هم مشکل خواهد داشت و نیازمند برنامه درمانی به منظور رفع اختلال است.
درباره این سایت